W tym proroczym momencie, kiedy wzrasta apostazja, Kościół Pana Jezusa zostaje wzmocniony wielkim wylewem Ducha Świętego na wszelkie ciało i przez swoją wiarę w Pismo Święte – Stary i Nowy Testament. Kościół wierzy w pełną inspirację i nieomylność Pisma Świętego, zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu. Zostały one napisane pod natchnieniem Ducha Świętego (2 Tym. 3:16) i dlatego wyrażają Bożą wolę co do życia Kościoła, zarówno kolektywnie, jak i dla każdego wierzącego indywidualnie.

Z powodu naszej wiary w Biblię jako Słowo Boże, wyrażające wieczną i łaskawą wolę naszego Stwórcy, wierny Kościół rozumie, że wszelka łączność między Kościołami czy pastorami powinna opierać się na naszej wspólnej wierze w biblijne doktryny i wspólne doświadczenie działania Ducha Świętego w życiu Kościoła.

Kościół Pana Jezusa rozumie, że Biblia zawiera wszystkie doktryny konieczne do budowania Kościoła. Każda zasada wiary (to, w co Kościół wierzy) i postępowania (to, według czego Kościół żyje, służąc Bogu i adorując Go) znajduje się w Piśmie Świętym. Kiedy odnosimy się do doktryn objawionych w Piśmie Świętym – tych, w które wierny Kościół zawsze wierzył – mamy na myśli Biblię, jako objawione Słowo Boże, Trójcę, Plan Zbawienia i osobę, i dzieło Pana Jezusa.

W tej Ostatniej Godzinie Pan pokierował Kościół, by jednocześnie głosił w bardziej spójny sposób Powtórne Przyjście Chrystusa i praktykował doktryny: Kościoła jako Ciała Chrystusa, chrztu Duchem Świętym, duchowych darów i pięciorakiej służby. Praktyczne zastosowanie tych doktryn jest konieczne do tego, by Kościół słyszał głos Pana Jezusa (Jan 10:16) i by Kościół miał moc głosić Ewangelię (Dzieje Apostolskie 1:8) ze znakami potwierdzającymi to głoszenie (Mk.16:20).

Aby postępować według Ducha (Gal. 5:16) i prowadzić życie pełne Ducha (Ef. 5:18), Kościół powinien co najmniej wyznawać i praktykować wszystkie doktryny, których uczy Słowo Boże (Biblia), być w pełni posłusznym Panu, słyszeć głos Ducha i żyć w uświęceniu. Poza tym powinien używać środków łaski: medytacji nad Słowem, postu i modlitwy — łącznie z czuwaniem do późna w nocy i modlitwami przed wschodem słońca. Kościół nie potrzebuje doktrynalnych innowacji, które pojawiły się w ciągu ostatnich 50 lat, szczególnie od czasu powstania ruchu charyzmatycznego. Chociaż ruch ten był owocem wielkiego wylewu Ducha Świętego, część jego członków utraciła po drodze prowadzenie Ducha i nie dostrzegła znaczenia Pisma Świętego jako jedynego i wystarczającego źródła wiary i postępowania dla Kościoła.

Niemniej jednak, ku chwale Pana, w różnych krajach znajdujemy przykłady Kościołów wypełnionych Duchem, które postępują w Duchu i żyją pełnią Ducha. Ich członkowie ochrzczeni są w Duchu Świętym i regularnie otrzymują i praktykują duchowe dary. Te Kościoły, które w dalszym ciągu używają darów duchowych zgodnie z biblijnym wzorem i poszukują prowadzenia Ducha Świętego, nigdy nie zaakceptowały doktrynalnych i praktycznych innowacji.