(1 Kor. 2:9-13)

Bóg objawił Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu dla zbudowania prawdziwych wierzących. Jest to powód, dla którego zostało ono zapisane w taki sposób, że tylko wierzący, którym pomagałby Duch Święty, byliby w stanie je rozumieć. „ Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach?” – zapytali uczniowie pewnego razu. Odpowiedź Jezusa wyraźnie pokazuje, że nie zamierzał, aby ci, którzy sprzeciwiali się Ewangelii, zrozumieli Jego głoszenie (Mat. 13:11, 13). Innym razem widzimy, jak sam Jezus objaśnia swoim uczniom wszystko, co napisali o Nim „Mojżesz i wszyscy prorocy” (Łk. 24:27). Bez bezpośredniej pomocy Jezusa nie byliby w stanie zrozumieć znaczenia Pisma w całej jego głębi i pełni.

Z tych fragmentów wynika wniosek, że wiedza historyczna i gramatyczna nie wystarcza do tego, byśmy mogli zrozumieć dokładnie i w pełni znaczenie wielu fragmentów Pisma i otrzymali właściwą naukę, jaką Pan chce nam przez nie przekazać. Zamiast tego potrzebujemy „objawienia” czy iluminacji lub, innymi słowy, pomocy Ducha Świętego. Inaczej ograniczymy się do naszej własnej interpretacji wielu fragmentów Pisma, która w wielu przypadkach nie będzie w harmonii z Bożą interpretacją tych samych fragmentów (1 Kor. 2:9-13), czy nawet utracimy głębię i bogactwo, jakie Słowo Boże mogło nam przekazać (2 Kor. 3:6).

To dlatego musimy szukać pomocy Ducha Świętego, kiedy medytujemy nad Biblią. Z tego samego powodu Pan sam wzbudza w Ciele Chrystusa niektórych, aby byli „nauczycielami” (Ef. 4:11). To są ludzie namaszczeni przez Ducha Świętego, aby byli starszymi w Kościele i by ich używał w służbie Słowa. Są oni zupełnie inni niż ludzie, którzy mają tytuły magistra czy doktora teologii i z tego powodu myślą, że są w stanie zrozumieć Biblię i pełne znaczenie Pisma. Mówiąc to, absolutnie nie zaprzeczamy potrzebie dobrej znajomości kontekstu historycznego, geograficznego i kulturowego Pisma Świętego, jak również dobrego gramatycznego zrozumienia potrzebnego do nakreślenia właściwych doktryn z Biblii.

Musimy interpretować Biblię w ten sam sposób, w jaki robili to biblijni autorzy, tacy jak na przykład apostoł Paweł. Rozważmy na przykład sposób, w jaki apostoł interpretował Stary Testament w 1. Liście do Koryntian (10:1 – 11). Paweł twierdzi, że przekroczenie Morza Czerwonego symbolizowało chrzest, że manna symbolizowała duchowy pokarm (Słowo Boga; „ Ja jestem chlebem żywota”), skała, z której pili wodę, symbolizowała Jezusa, duchową Skałę itd. Identyfikuje on więc symbole i typy w wielu fragmentach Starego Testamentu. W 1. Liście do Koryntian (9:9-10) Paweł pisze, że fragment Starego Testamentu, mówiący o wołach jest dla nas lekcją dotyczącą chrześcijańskich pracowników (także w 1 Tym. 5:17-18). Jednak gdybyś czytał Stary Testament bez objawienia (pomocy Ducha Świętego), jakie Paweł otrzymał, nie zrozumiałbyś tego w ten sam sposób. Idąc za tą samą linią rozumowania, w Liście do Galacjan (4:22-31) Paweł mówi, że historia i życie Abrahama i jego synów ma sens symboliczny (werset 24) lub w innych wersjach – alegoryczny.

A w jaki sposób Pan Bóg interpretował pewne fakty z historii Izraela? W Księdze Powtórzonego Prawa (8:3) widać wyraźnie, że przez mannę Bóg chciał dać nam do zrozumienia, że człowiek powinien żyć nie tylko chlebem fizycznym, ale także każdym słowem, które pochodzi z Bożych ust. Manna reprezentuje więc Słowo Boże. Później Pan Jezus powiedział, że On sam jest prawdziwą manną, chlebem, który zstępuje z nieba (Jan 6:32-35). Innymi słowy, On jest Słowem Bożym (Obj. 19:11-13, 16).

Co więcej, cały List do Hebrajczyków pokazuje nam, że przybytek i jego ofiary mówią o Jezusie jako Baranku Bożym, jako najwyższym kapłanie itp. Ta księga jest pełna interpretacji typów, symboli i ilustracji ze Starego Testamentu, które można zrozumieć tylko przez objawienie. Nie mniej ważne jest to, że przypowieści Jezusa nie można w pełni zrozumieć bez objawienia od Ducha Świętego. Jeśli spróbujemy przeczytać, powiedzmy, trzy komentarze Nowego Testamentu to zobaczymy, że każdy z nich przeczy pozostałym, kiedy interpretują przypowieści, chociaż w wielu przypadkach zostały one napisane przez świętych ludzi Boga.

Przy poszukiwaniu głębszego znaczenia Pisma Świętego można popełnić dwa błędy. Po pierwsze, nie zaakceptować dosłownego znaczenia, bezpośredniego znaczenia; przez co możemy stracić możliwość otrzymania pierwszej lekcji, jakiej udziela Pismo Święte. Następnie „znaleźć” doktryny, które nie są poparte przez mówiące o doktrynach fragmenty Nowego Testamentu. Przykładem nieodpowiedniego użycia Biblii jest próba znalezienia nowej doktryny – doktryny, która nie jest jasno ukazana w innych częściach Nowego Testamentu – przez alegorie lub interpretacje znaków czy symboli.

Możemy jednak używać znaków i symboli jako odpowiednich ilustracji prawd, które są wyraźnie przedstawione w Nowym Testamencie, ponieważ karmią one nasze dusze. Zawsze, kiedy Pan mówi do nas przez Biblię przy użyciu obrazów i symboli, próbujemy je zrozumieć z pomocą Ducha Świętego, abyśmy dzięki tym fragmentom mogli zostać umocnieni zgodnie z wolą Pana. Te obrazy i symbole są pięknymi ilustracjami prawd, które Pan objawił w innych jasnych fragmentach Pisma, szczególnie w Ewangeliach i Listach Nowego Testamentu.

Aby lepiej zrozumieć ten temat, dobrze jest pamiętać, że Nowy Testament jest ukryty w Starym Testamencie, a Stary Testament jest objawiony w Nowym Testamencie. Nie chcąc popełnić błędów w dziedzinie interpretacji Pisma, nie wolno nigdy zapominać, że fragmenty Starego Testamentu są cieniami rzeczywistości, które miały być objawione w Nowym Testamencie (Kol. 2:17; Heb. 10:1). Zrozumiemy, na przykład, że Jezus jest szabatem (odpoczynkiem wierzącego), baranek (ofiarą za grzechy wierzącego), świątynia (wierzącym wielbiącym w łączności z nim), manna (chlebem życia) itp.

Jeśli nie poprosilibyśmy o pomoc Ducha, by na przykład zrozumieć znaczenie Księgi Estery, Pieśni nad Pieśniami, wielu przypowieści Jezusa, niektórych fragmentów Księgi Daniela i dużej części Księgi Objawienia, to stracilibyśmy wielkie duchowe korzyści płynące z tych części Biblii. Z drugiej strony moglibyśmy nawet ryzykować zaakceptowanie jakiejś ludzkiej interpretacji tych fragmentów Pisma zamiast Bożej interpretacji.

Cieszymy się więc, kiedy widzimy, że Pan chce nam umożliwić przez Ducha Świętego zrozumienie całej Biblii przed powtórnym przyjściem Jezusa i głoszenie na temat wszystkich części Pisma Świętego, ponieważ wierzymy, że całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania doktryny, do przekonywania, do poprawiania (2 Tym. 3:16).